De eerste woordjes van Thilde

Ons poppemie is gisteren 18 maand geworden en ze begint zich nu toch ook wat verbaal uit te drukken.
Papa en mama zegt ze toch al een tijdje, vooral papa dan ... phuh!!! Maar haar woordenschat breidt zich langzaam maar zeker uit.
Als je vraagt 'waar is je knuffel?' 'waar is dit?' 'waar is dat?' Dan is haar antwoord meestal 'weg!' :-) Ook al weet ze maar al te goed waar haar knuffel is (àls ze die al eens los laat), dan is het gewoon eerder een 'weg!' van 'mama, ik ben te lui/moe om er zelf om te gaan, wil jij hem halen?' :-)

Woordjes die nog niet spontaan komen, maar die ze wel na zegt, zijn 'bal', 'Daate' (Daantje dus ;-)) en dit weekend zei ze zelfs 'slaapwel' na ... Met enige verstomming stonden we te kijken toen ze enthousiast 'wepwel' zei tegen papa.
*zucht* nog maar eens een signaal, dat ons madammeke nu echt wel een peutertje aan het worden (mèt de nodige peuterkuren weliswaar) ...

In de pers ... (2)

14 oktober - Het Laatste Nieuws

In de pers ...

The story van MIJN boek continues ...

14 oktober - Het Nieuwsblad
"Roeselare publiceert verhandelingen over de stad"

Na een lange winterslaap gaat de stad weer systematisch verhandelingen van studenten voer de geschiedenis van Reoselare publiceren. Sofie Sap uit Hooglede beet de spits af.

ROESELARE - 'De verhandelingen werden gemaakt tussen 1970 en nu', zegt cultuurschepen Kris Declercq. 'De wachtlijst telt nog een veertigtal thema's. Het onderwerp voor 2012 ligt al vast: het is dan 140 jaar geleden dat het eerste binnenschip in Roeselare aanmeerde. Naar aanleiding daarvan wordt De ontstaangeschiedenis an het Kanaal 1830-1880 van Frans Acx gepubliceerd.'

In haar verhandeling beschrijft Sofie Sap in welke mate de vrouw over rechterlijke vrijheid beschikte in Roeselare tussen 1713 en 1748. 'Die periode is niet toevallig gekozen. In die periode was keizerin Maria Theresia aan de macht' getuigt de mama van twee kinderen. Ze doceert geschiedenis aan de Gentse universiteit (?????????????).(ik houd het graag bij personeelsadministratie binnen de Scholengroep Sint-Michiel, Roeselare ;-))
Het juridisch statuut van de vrouw in Roeselare, 1713-1748 is tegen 15 euro verkrijgbaar in de leeszaal van het stadsarchief dat twintig jaar bestaat.

[...]

MIJN boekvoorstelling

De aankondiging van MIJN BOEK heb ik al eerder gebogd ... het verslag hadden jullie nog te goed (al hebben trouwe facebookers de foto's waarschijnlijk algezien.)

Bon, 9 oktober moesten we om 19u present zijn op het stadhuis van Roeselare. Niet via de zij-ingang, maar langs de grote deur mochten we naar binnen, de imposante trap op.

Amper binnen, mocht ik al eens mijn mooiste lach naar boven halen voor De Weekbode. Met Daan en Thilde aan mijn benen (komen mama!) en MIJN boek in de hand werd voor de eerste keer ge-tandpasta-smiled ;-)

Eens mijn volledige fanclub - toch een behoorlijke bende ! - zijn plaatsje gevonden had, de puzzels en pic-nicskes voor de kindjes (die moesten begot een uur stil zijn!) uit de sjakosj waren, begon de schepen van cultuur aan zijn inleiding. Daar was die tandpasta-smile opnieuw. Goh, ik moet zeggen dat je toch een beetje groeit ze als je zo veel lof hoort over je werk ... Ook Thilde, als jongste vrouwelijke vertegenwoordiger werd aangehaald :-)

Professor Georges Martyn nam nadien het woord over; hij zou de inhoud van het boek kort introduceren voor het publiek. Wat kan die man vertellen!!! Ik herinnerde mij zo weer de boeiende lessen (inleiding tot het Publiek Recht), zelfs het mondeling examen was bij die mens geen sterfmoment!!!

(Terwijl Prof. Martyn het publiek boeide, hielden de kindjes zich echt wel heel flink bezig. Thilde zat weliswaar geen seconde stil, paraderen voor het publiek en aandacht zoeken doet ze nogal heel graag ;-) Ook Daan hield zich flink bezig, al mocht het voor hem geen 10 minuten meer langer duren; hij was het stil zijn een beetje beu aan het worden, vond dat mama moest rechtstaan, meneertje was moe aan het worden ;-))

3 kwartier heeft Prof. Martyn ons weten te boeien, maardaarna was het tijd voor de officiële overhandiging van MIJN boek. Stoer als ze zijn (not!), durfde de familie dan toch geen speech op te eisen; ze applaudiseerden heel flink en bleven ook heel flink stil op hun plaats zitten (mietjes! lol) Ook ik bleef maar flink zitten, want ik durfde die bende prominenten toch niet toe spreken ze, vooral niet na een uur te hebben geluisterd naar twee spraakwatervallen, zou ik maar heel stuntelig zijn over gekomen ;-) Ik bespaar me dan graag de schaamte :p

De spotlights bleven echter nog een tijdje op mij gericht, want op de receptie moest ik zowaar een echt interview geven met de krant (Het Nieuwsblad en HLN) en MIJN boeken signeren. Zo voelt het dus aan om (eventjes) beroemd te zijn ;-)